brukowiec — m II, D. brukowiecwca; lm M. brukowiecwce, D. brukowiecwców 1. «twardy kamień naturalny używany do brukowania dróg» 2. pogard. «czasopismo niepoważne, podające głównie wiadomości codzienne, mało ważne, sensacyjne i nie zawsze prawdziwe» Artykuł,… … Słownik języka polskiego
brukowiec — Popularna gazeta, zwłaszcza o niskiem poziomie i złej reputacji Eng. A tabloid, especially disreputable … Słownik Polskiego slangu
brukowy — 1. przym. od bruk (zwykle w zn. 1) Nawierzchnia brukowa. Kamień brukowy. 2. «wzięty z ulicy; uliczny, pospolity, wulgarny; niepoważny, niewiele wart, niewybredny» Brukowe plotki, wiadomości. Brukowe wyrazy, wyzwiska. Brukowa literatura. ∆ Brukowe … Słownik języka polskiego
bulwarówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bulwarówkawce; lm D. bulwarówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gazeta bulwarowa; brukowiec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak podała w czwartek bulwarówka „Sun”, pechowy Brytyjczyk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szmatławiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. szmatławiecwca; lm D. szmatławiecwców {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie o gazecie reprezentującej niski poziom, zajmującej się plotkami; brukowiec : {{/stl 7}}{{stl 10}}On czyta tylko takie szmatławce. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
